In een ver verleden heb ik een poosje blokfluit gespeeld. Dat werd vroeger als een goede voorbereiding gezien om een ander instrument te gaan spelen. Ik wilde piano of gitaar. Het is er nooit van gekomen want ik haakte nogal snel af: te saai en ik haatte het geluid van die fluit. Renate Matthijssen van Market-It vertelt over haar ervaring.

Workshop blaasinstrumenten
Ik werk nu een poosje bij Market-it en één van onze klanten is Muzi-Bel. Vrij logisch dat we een keer als personeelsuitje een workshop blaasinstrumenten zouden meemaken. Omdat ik al een aantal stukjes over Xandra had mogen schrijven, wist ik een klein beetje wat me te wachten stond maar dat ik het zó leuk zou vinden, had ik niet gedacht. Ik kreeg een klarinet. Nooit eerder had ik zo’n instrument in mijn hand gehad. Vond het er in ieder geval een stuk stoerder uitzien dan die intens vervloekte blokfluit.

Oefening baart kunst
De ervaring uit mijn verleden, bleek geen garantie voor succes. Het duurde echt even voordat ik lucht langs het rietje geblazen kreeg en er iets van geluid uit de klarinet kwam. Niet dat dit meteen goed klonk maar ik was allang blij dat ik íets hoorde. Xandra luisterde goed mee en gaf tips over lipspanning en dergelijke. Ja hoor, dat hielp. Heel af en toe kwam er een geluid uit waarvan je haren niet meteen rechtop gingen staan. Dat gebeurde bij alle collega’s en partners en dus durfde Xandra het aan om met ons een liedje in te studeren.

Hoogst haalbare doel bereikt
Ik wil niet overdrijven maar het klonk eigenlijk best goed. We zaten vrij redelijk in de maat en meestal bleven we ook op toon. De ene collega speelde iets harder dan de ander maar we begonnen en eindigden meestal vrijwel tegelijk. Ik denk dat dat voor zo’n eerste workshop het hoogst haalbare was. Toen ik later het filmpje van ‘het concert’ terugkeek, bleek dat het alleen goed klonk als je er midden in zat. Voor omstanders moet het redelijk zwaar geweest zijn. Respect voor Xandra dat zij dit iedere keer weer aangaat.

Ontspannen door muziek en lachbuien
Het was écht leuk; omdat de meesten er niks van bakten, was het heerlijk om elkaar even hartelijk uit te lachen. En jezelf natuurlijk het hardst. Je wordt een beetje melig van zo’n workshop maar het triggert ook de motivatie om het beter te willen doen. Hoe beter het gaat klinken, hoe meer je wilt. Ik ga niet zeggen dat ik meteen de urgentie voelde om lid te worden van een muziekvereniging maar het was gewoon een ontzettend leuke avond. Ontspannend vanwege de muziek én de vele lachbuien.